Tissue Synchronization Imaging
Tissue Synchronization Imaging – Μελέτη Καρδιακού Συγχρονισμού
Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι πάθηση που πλήττει σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού (σύμφωνα με τις μελέτες πάσχει το 10-20% των ατόμων άνω των 80 ετών) και αποτελεί κοινή κατάληξη καρδιακών παθήσεων όπως είναι η στεφανιαία νόσος, οι βαλβιδοπάθειες και οι μυοκαρδιοπάθειες. Είναι η κατάσταση στην οποία η καρδιά – έχοντας το ρόλο αντλίας αίματος – δεν έχει αρκετή δύναμη για να στηρίξει τις ανάγκες του οργανισμού. Σε αρκετούς πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια τα τοιχώματα της καρδιάς, εκτός από το ότι είναι αδύναμα, δεν συστέλλονται συγχρονισμένα, κάτι που επιδεινώνει ακόμα περισσότερο την ικανότητα άντλησης (όπως μια βάρκα στην οποία οι κωπηλάτες δεν τραβούν ταυτόχρονα κουπί πλέει πιο αργά). Η θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού είναι ένας ειδικός τρόπος βηματοδότησης της καρδιάς που βοηθάει την ταυτόχρονη σύσπαση των τοιχωμάτων της, βελτιώνοντας την καρδιακή λειτουργία, τα συμπτώματα της πάθησης, καθώς και την πρόγνωση.
Επί του παρόντος τα κριτήρια επιλογής για την ένταξη σε θεραπεία δυσυγχρονισμού είναι ηλεκτροκαρδιογραφικά και όχι υπερηχογραφικά.
Βασικό πρόβλημα παραμένει ότι ένα ποσοστό 25-35% εκ των ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού (CRT) δεν ανταποκρίνονται επιτυχώς. Είναι πολύ σημαντική συνεπώς η καλύτερη επιλογή των ασθενών που θα λάβουν τέτοια θεραπεία. Η μελέτη μηχανικού δυσυγχρονισμού, είναι ένα εξειδικευμένο υπερηχογράφημα καρδιάς στο οποίο γίνονται οι κατάλληλες μετρήσεις που διαπιστώνουν εάν υπάρχει κακός συγχρονισμός κατά τη σύσπαση των καρδιακών τοιχωμάτων ή όχι. Παρά το ότι τα υπερηχογραφικά κριτήρια δυσυγχρονισμού δεν υπερέχουν των ηλεκτροκαρδιογραφικών κριτηρίων ως προς την αμφικοιλιακή βηματοδότηση, έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν έναν ανεξάρτητο προγνωστικό δείκτη και μπορούν να βοηθήσουν το θεράποντα να ξεχωρίσει εκ των προτέρων τους ασθενείς που θα ανταποκριθούν στη θεραπεία επανασυγχρονισμού.
Opening Hours
